TOEN
In de afscheidsbrief naar collega’s bij mijn laatste werkgever beschreef ik zo’n 3 jaar geleden het volgende plan:
Het realiseren van een “gemixte werkweek” namelijk een werkweek die op de volgende manier is ingedeeld: 2 dagen in loondienst, 2 dagen een eigen bedrijf, 1 dag vrijwilligers werk. En ik geef mij zelf 2 jaar de tijd om dit te realiseren.

Uiteraard passeerden als snel de eerste kritische en negatieve reacties vanuit mijn omgeving zoals bijvoorbeeld:

  • ‘Dat kan helemaal niet, hoe wil je je 100% focussen op 1 ding, dat kan nooit een succes worden.’
  • ‘Tja leuk idee maar je wilt eigenlijk in 2 dagen je vaste lasten kunnen betalen, vind eerst maar werkgever die daarmee akkoord gaat.’
  • ‘Hoe ga je dat voor elkaar krijgen?  In je sollicitatiegesprek val je al buiten de boot.’
  • ‘Oh jij ook al.  Je bent niet de enige die dat heeft bedacht, succes.’
  • ‘Voor jezelf beginnen? Weet je al wat je gaat doen? En wat als straks je eigen toko loopt, blijf je dan nog wel voor die baas werken?’

Door deze opmerkingen dacht ik er verder over na. Hoe ga ik dit aanpakken als ik over twee jaar bovenstaande bereikt wil hebben?
Zal ik toch eerst een baan gaan zoeken voor 32 uren per week en daarnaast een dag in de week bezig gaan met het uitwerken van bedrijfsplan? Of ga ik eerst beginnen met vrijwilligerswerk om zo een geluksgevoel te ervaren om vanuit dat perspectief door te pakken of pak ik een andere volgorde?

In loondienst wil zijn: omdat ik energie krijg van het werken met collega’s, graag op de hoogte blijf van alle ontwikkelingen in het bedrijfsleven en zo toch een bepaald gevoel van zekerheid creëer.

Vrijwilligerswerk wil ik doen omdat: ik denk dat we steeds meer afhankelijk worden van elkaar dus lijkt het me goed om daarin mee te bewegen en bij te dragen. Daarbij denk ik dat geluk en blijdschap niet afhankelijk is van geld.

Een eigen bedrijf wil ik om: mijn creativiteit te benutten in een vrije vorm. Bijvoorbeeld door te schrijven of door het creëren van inspirerende concepten, dat lijkt me geweldig. Wellicht lukt het me een oplossing te vinden voor het mobiliteitsdilemma in organisaties en ga ik daarmee de boer op. Maar ook in de zorgsector of re-integratie liggen nog zoveel mogelijkheden. En dan heb ik nog een grandioos idee voor een eigen product van duurzame materialen dat bijdraagt aan een gezondere lifestyle. Uit mijn businessplan blijkt dat ik dan een flink kapitaal nodig heb. Genoeg ideeën in ieder geval.

DE AANLOOP
In de aanloop naar een gemixte werkweek heb ik van alles wat gedaan: in loondienst voor 24 uur, vrijwillige projecten die bijdragen aan de stad, vrijwillig geholpen op een camping, ik organiseerde een klein harp concertje, ik plaatste mijn gedachten op papier en ik startte met het vormgeven van mijn ideeën voor een eigen bedrijf.

NU
Help ik anderen vanuit de visie IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN en dat doe ik samen met hele leuke en lieve mensen zo creëerde ik een gevoel van collegialiteit. Zo’n zes keer per jaar organiseer ik inspirerende bijeenkomsten in kleine kapelletjes en op geheime zolders onder de naam ImprEssie. En ik draag vrijwillig bij aan projecten die me raken.

KOM JE ERVAN ROND?
Het vergt een lange adem dus veel tijd gecombineerd met geduld, een andere mindset t.o.v. materie (tijdelijk wat sober leven), zelfvertrouwen, doorzettingsvermogen, steun van vrienden en familie, creatieve oplossingen in de vorm van afspraken waar je wellicht niet eerder aan hebt gedacht en lef.

En JA, dan lukt het en alle inzet maakt het extra leuk!